Weesp

Overstappen op Station Weesp is een prachtige visuele demonstratie van geografische segregatie.

Uit Oud Amsterdam reist alles door elkaar maar

Hier scheidden zich de wegen

Van blank en kak en alleen maar nette mensen

Die hoe het hoort en goede smaak van huis uit mee hebben gekregen

De ander ordinair of zwart of beiden

en gelukkig tegenwoordig ook nouveau riche.

Hier splits ik mijzelf in twee

Mijn dna verstrengeld als de wissels van het spoor onderweg naar een gezamenlijke toekomst

Één trein op tijd

De ander vertraging.

Dames en heren

Wij staan tijdelijk stil

De reden hiervoor is dat wij steeds weer diezelfde vraag moeten beantwoorden

Niet waar ga jij naartoe

Maar waar kom jij vandaan?

Nee

Waar kom je echt vandaan?

Uit Amsterdam

Je weet toch?

Net als jij.

Tot Muiderpoort gingen we nog gelijk op

In science park werd het ingewikkeld

Diemen is voor net niet Amsterdam

En in Weesp scheidden definitief onze wegen

Wij kruisen elkaar in de onzichtbare scheiding tussen perron een en twee

Botsen bijna maar ontwijken met souplesse

Mijn ziel splijt

En bij het wegrijden

Kijkt mijn voorvader uit Amersfoort nog eens slinks

Naar mijn oermoeder uit Paramaribo

Maar helaas het mocht niet zijn

Overstappen op station Weesp is een visuele demonstratie van geografische segregatie

In stilte speel ik een spel

Ik oordeel mijn medepassagiers

Jij staat op en jij blijft zitten

Ik heb het zelden fout

Maar soms wordt het spel een beetje oud

En het laatste wat ik wil is dit verhaal nog langer blijven vertellen

Daarom weiger ik te kiezen

Ik hoor niet bij spoor een en ook niet twee

Misschien is er ook voor mij

Een magisch perron anderhalf

Met een trein die rijdt op een roze wolk van het doet er niet toe

Onder onze huid zijn we allemaal gelijk

Een droomwereld met een huid van regenboog

Tot die tijd loop ik af en toe hard tegen een muur

En hoop dat hij wijkt